ما مردم شریف و شهید پرور ایران اسلامی رای می دهیم تا بسیاری از مشکلات موجود حل شود که کارنامه های  جمعی از نمایندگان  و داوطلبان نشان می دهد، نه تنها این هدف مقدس همچنان بر زمین می ماند که متاسفانه کسی هم پاسخگو نیست .

اگر حضور عده ای از نمایندگان پاکدست ، انقلابی ، شجاع و به زعم نویسنده " مطالبه گر پر قدرت" در خانه ملت نباشد ، به راستی که باید فکری دیگری برای حوزه قانونگذاری کشور کرد.!

بسیاری از کاندیداهای همین دوره مجلس که تعداد شان حیرت انگیز است با مدارک کاغذی دکترا و حتی بالاتر و تقدیمی به حضرات ، حتی یک بار متن کامل قانون اساسی را مطالعه نکرده اند و به عنوان یک روزنامه نگار و نویسنده  با 42 سال سابقه کار این ناتوانی تعدادی از آقایان را از نزدیک دیده ام و شما هم به یقین در مصاحبه ها و سخنرانی های درک کرده اید.

مردم فهیم و آگاه ایران اسلامی روز جمعه یازدهم اسفند ماه برای دوازدهمین بارپیاپی به پای  صندوق های رای می روند تا این بار  قانون گذاران واقعی خود را انتخاب کنند، حتی اگر بعضی ها مخالف رای دادن باشند یا با ناراحتی از شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم با عصبانیت پای صندوق ها حضور یابند.

در قانون کشور به صراحت آمده است : نقش، رسالت و وظیفه نمایندگان خانه ملت وضع و اصلاح قوانین و نظارت بر اجرای صحیح آن است و برای این مهم باید از صلاحیت، دانش ، تجربه و آگاهی لازم برخوردار بوده و با ایده های مترقی و برنامه های مدون و موثر وارد کار زار انتخاباتی شوند.

ایرانی ها  این بار با این آگاهی وارد صحنه انتخاب بهتر و شایسته تر می شوند که در کنار چهره های مشهور ، صاحب نفوذ، صاحب تجربیات و سوابق ریز و درشت – چهره های جدید با دانش بالا و مرتبط با قوانین را نیز برگزینند.

مردم آگاه ما قسم یاد کرده اند این بار دیگر به افرادی رای  دهند که به عنوان مثال تحصیلات سطح دکترا حوزه قانون و حقوق عامه  مانند" دکتر رحمان قربانی درزی محله دکترای تخصصی حقوق عمومی" ، فوق دکترای محیط زیست مانند سرکار خانم سما تجسسی و یا  در حوزه  صنعت و کشاورزی ، فرهنگ و حوزه مالی و آگاه به شرایط سرزمینی و مرتبط به حل مسائل و مشکلات جامعه و با اشراف کافی به قوانین مترقی دیگر کشورهای پیشرفته و قانون اساسی ایران عزیز داشته باشند و یا حداقل در استانی مانند گیلان به آنهایی بیشترتوجه  کنند که در کمیسیون های مهمی همچون کشاورزی، صنایع، بهداشت و درمان  و البته بودجه نقش آفرینی کنند.

به درستی می دانیم ، آگاهی و تبیین امور جامعه  از مسیر «فرهنگ»  است و فرهنگ پیش نیاز حل مشکلات سایر بخش‌ها است، از این رو ضرورت دارد همه داوطلبان کنونی  و نمایندگان آینده خانه ملت به موازات دیگر حوزه های برجسته و مورد نیاز جامعه، به مقوله فرهنگ بسیار جدی تر توجه عملی و عملیاتی داشته باشند و تنها به شعار بسنده نشود..

برای تحقق این مهم الزامی وجود دارد که نامزدهای انتخاباتی  برنامه‌هایشان را ارایه دهند و به یاری حق  این گونه نباشد که هر کسی که پول بیشتری دارد یا به هر طریقی  شانتاژ و فضا سازی می کند تا شناخته تر اشود و یا از رانت سازمانی و ارگان ها بهره می برد ، نماینده شود.

رای دهندگان به وعده های و فضاسازی های معمول توجه نکنند

تاریخ انقلاب و مجلس نشان داده است ، بسیاری از مهمان های چهار ساله خانه ملت " 4 سال یا چندین دوره "  متاسفانه به دنبال اجرای برنامه‌های روتین بدون محتوا هستند و انجام کارهای زیربنایی و زیرساختی در مرحله آخر قرار دارد و دلیل این ادعا شرایط استانی مانند گیلان  و عقب ماندگی آن با همه استعدادهای درخشان  در اغلب حوزه ها و بخش ها است.

مردم ایران و استان گیلان این بار به دنبال نامزدهای اغلب جوان تر، پر انرژی ،دارای برنامه های جدی و زیر بنایی هستند که  بیشتر به قشرهای آسیب پذیر توجه خواهند داشت تا  آنها هم قادر باشند در این فضای در هم تنیده و لجام گسیخته گرانی ها نفسی بکشند.

افکار عمومی ایران چه جوان و سالمند به درستی آگاهند، "  اگر وارد صحنه نشوند ، به یقین دیگرانی وارد عرصه می شوند که برای قانون گذاری موثر و مترقی و نظارت بر آن و پیشرفت کشور دارای برنامه نیستند و درمجلس هم سکوت را ترجیح می دهند  و اغلب زمانی به حرف می آیند که هدف شان جلب آرای عمومی باشد.!

مشهور است که یک نماینده در مدت چهار سال در مجلس هرگز طرح و ایده ای نداشت و تنها یک بار دست بلند کرد و اعلام کرد، صحن مجلس گرم و اقای رئیس دستوردهند " کولرها" را روشن کنند.

اغلب مردم تهران و استان های دیگر می دانند که مطالبه گری یک حق طبیعی افراد  در جوامع است و فرد ، فرد جامعه ایران باید مطالبه گر باشند و این مهم از مجاری قانونی و موثر بازگو شود تا مسئولان و نمایندگان خانه ملت بدانند و اگر عملی در کار نبود، برای برکناری آن مسئول اقدام کنند.

کلام آخر اینکه، مردم فهیم ایران به درستی می دانند که برای رای دادن آگاهانه به آگاهی لازم نیاز دارند و این آگاهی به پیگیری و مطالعه و تحقیق مرتبط است  و رسانه ها، هنرمندان، سخنوران راستین و افراد خیر خواه بهترین مراجع برای قرار گیری در این مسیر هستند.

مجید محمدپور – نویسنده، کارشناس ارشد رسانه و استاد علوم ارتباطات

گیلان – بهمن ماه 1402