ناصر مسعودی در ۵ فروردین سال ۱۳۱۴ در محله صیقلان شهرستان رشت متولد شد. او کوچکترین فرزند خانواده است. در سه‌سالگی پدر خود را از دست داد و همراه خانواده و سه خواهر و سه برادر خود به گذر سوخته تکیه کوچه مستوفی نقل مکان کردند. در این ایام خواهر بزرگتر با خیاطی مخارج خانه را تهیه می‌کرد.
او در سال ۱۳۲۸ همراه خانواده به تهران آمد و توانست در خدمت علی‌اکبرخان شهنازی به شاگردی پذیرفته شود. او سپس در سال ۱۳۳۴ به گیلان بازگشت و در رشته تئاتر به فعالیت پرداخت و همزمان با آغاز به کار رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶ به رادیو آمد و به عنوان یکی از نخستین خوانندگان در این رادیو به اجرای برنامه پرداخت.
در سال ۱۳۳۹ او توسط یکی از دوستان خانوادگی به احمد عبادی و ملوک ضرابی معرفی شد و این آشنایی یکی از مهم‌ترین اتفاقات زندگی او به‌شمار می‌رود و تأثیر بسیاری در زندگی او گذاشت.
او در سال ۱۳۴۲ با دختری گیلک ازدواج کرد که حاصل آن دو دختر به نام‌های بنفشه و بیتا و یک پسر به نام علی است.
از او در ۵۰ سال فعالیت هنری بیش از ۵۰۰ ترانه به جا مانده است که بیش از ۲۰۰ آهنگ فارسی و سنتی ۱۵ برگ سبز و ۱۰ شاخه گل و بیش از ۲۵۰ ترانه محلی گیلکی است.
انتشار خبر در گذشت این خواننده صاحب نام و فعال که بخشی از زندگی اش را در خارج از کشور گذراند در فضای مجاز بازتاب داشته و استاندار گیلان و بسیاری از مدیران و مسئولان اجرایی ، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، هنرمندان سرشناس ، خوانندگان گیلان و غیر گیلانی و نوازندگان و بسیاری از مردم پیام های تسلیت زیادی در فضای مجازی و به رسانه های استانی ارسال کردند.
.