هفت مناسبت جدید مرتبط با مواد غذایی عبارتند از:
:
۲۵فروردین؛ «روز گندم و نان»
۲۰ اردیبهشت؛ «روز گل محمدی و گلاب»
۳۱ مرداد؛ «روز عسل»
۲۵ شهریور؛ «روز خرما»
۵ آبان؛ «روز زعفران»
۷ آبان؛ «روز انار»
۴ آذر؛ «روز زیتون»
تهیه تمامی این مواد غذایی فرآیندی سخت و پر رنجی در مسیر کاشت، داشت و برداشت و پس از آنها فروش دارند و البته چای و برنج از این منظردر صدر آنها هستند ، در عین حال باور داریم که همه تولید کنندگان این محصولات در کشور همواره شایسته تقدیر هستند.
در این میان مشخص نیست که چرا محصولی مانند برنج " غذای اصلی بسیاری از جامعه ایران" که در هفده استان به خصوص در گیلان و مازندران تولید می شود، همیشه از یادها می رود. حتی مسئولانی که در تهران چنین تصمیم هایی را می گیرند ممکن است درست در زمانی تصمیم بگیرند که بر سرسفرچلوکباب نشسته باشند( چلو یا پلو).!
اینکه تمام نمایندگان شمال ایران برای محصول مرغوب و با کیفیت این نواحی در برند سازی و صادرات کاری به جز شعار دادن ها در جلسات مکرر و فرمایش ها کاری نمی کنند به جای خود مطالبه مردم، برنجکاران، مصرف کنندگان برنج ، رسانه ها و حوزه اقتصادی منطقه است، اما اینکه بخواهند حداقل یک روز با برای برنج و روز دیگری برای چای ثبت ملی کنند- به راستی کار دشواری است؟.!
همین کارهای را کرده اند که استان گیلان امروزه با شتاب فزاینده ای به سمتی پیش می‌رود که هر ساله تعداد قابل توجهی از روستاییان در حال فروش زمین های کشاورزی خود بوده و به شهر‌ها کوچ می‌کنند.
اوضاع به قدری نخ نما و تلخ شده است که در مناطقی از گیلان روستاهایی با اکثریت جمعیت اصفهانی و یزدی و کرمانی داریم و این جمعیت سایرین را تشویق می کنند که به علت تنش های آبی مناطق مرکزی سریعتر زندگی را جمع کرده و برای همیشه به شمال و به خصوص گیلان مهاجرت کنند.
اقایان و خانم های مسئول و نماینده و رسانه های کجای مرکز ثقل زمین ایستاده اند؟!.
کشاورز گیلانی که عمدتا تولیدکننده دو محصول اصلی کشور هستند، همواره در چشم مسئولین کشور نادیده گرفته می‌شوند و این بی تفاوتی ها و کارهای نمایشی و فرمایشی موجب شده است تا بسیاری از کشاورزان هم اکنون از سر لجاجت هم که شده اراضی پدری خود را فروخته و در شهر با خرید یک آپارتمان و یک مغازه یا یک خودرو برای مسافرکشی به قول خودش زندگی راحت کند. ( مسئولان کجایند - دقیقا کجایند(
شاید در نگاه اول نامگذاری یک روز در تقویم دارای اهمیت چندانی نباشد، اما به واسطه همین کار هر ساله در تاریخ روز شمار ملی مدیران و مسئولان و افراد مرتبط را موظف به برگزاری جلسه، همایش، جشنواره و... خواهند کرد وبه این عوامل در شنیده شدن بهتر و بیشتر صدای قشر زحمتکش کشاورز کمک خواهد کرد.
مسئولان اجرایی، کشاورزی ، تحقیقاتی ، دانشگاهی ، روحانیان، رسانه ها، نمایندگان مجلس در شمال و به خصوص در گیلان کمی به خود بیایند.
نظر شما کشاورزان و مردم مصرف کننده برنج و چای در این راستا چیست.؟
[email protected]