به گزارش گروه رسانه ای ایران  - گرا ، گفته می‌شود  هزینه‌ها مهاجران افغانستانی در ایران از بودجه ۵۰ کشور بیشتر است؛ به عبارت دیگر، ایران برای نگهداری همین ۶ میلیون مهاجر افغانستانی بیشتر از بودجه کشورهای مختلف هزینه می‌کند.

این مسئله زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که آمار واقعی مهاجران بالاتر از تخمین‌ها باشد و در نتیجه هزینه‌های مربوطه نیز افزایش یابد. با یک حساب سرانگشتی، هزینه‌های هر مهاجر افغان برای کشور تقریباً به اندازه یا بیشتر از هزینه‌هایی است که برای هر شهروند ایرانی صرف می‌شود. مهاجران همانند شهروندان ایرانی زندگی می‌کنند، خانه دارند و از خدمات مختلف استفاده می‌کنند، اما مالیات پرداخت نمی‌کنند. حتی اگر در برخی مناطق کمتر برخوردار باشند، در نهایت با محاسبه مالیات‌های پرداخت‌نشده، وضعیت مالی آن‌ها به‌نوعی با ایرانیان برابری می‌کند.

این شرایط در حالی است که ایران خود با چالش‌های اقتصادی و اجتماعی جدی روبرو است.

وضعیت انرژی و حامل‌های انرژی در کشور مناسب نیست و مردم با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند. در چنین شرایطی، حضور گسترده مهاجران می‌تواند فشار مضاعفی به بار آورد. بحران‌های اجتماعی و افزایش خشونت‌های فردی و جمعی نیز از جمله پیامدهایی است که ممکن است به دلیل این شرایط اقتصادی به وجود آید.

موضوع مهاجران وقتی پیچیده‌تر می‌شود که نگاه سیاسی و امنیتی به آن وارد شودو با توجه به وضعیت طالبان و رفتارهای این گروه، نگرانی‌ها از بابت پیامدهای این بحران‌ها بیشتر می‌شود. ممکن است این موضوع از بعد اجتماعی-اقتصادی به یک مسئله هویتی و امنیتی تبدیل شود که برای کشور چالش‌های جدی‌تری به همراه داشته باشد.

سوالاتی مطرح است که آیا مسئولان کشور در حال حاضر تمام ابعاد این بحران را به دقت بررسی کرده‌اند؟ آیا برای جبران کم‌توجهی‌های گذشته تدابیر لازم را اندیشیده‌اند؟ آیا مرزهای کشور به اندازه کافی امن هستند تا از ورود غیرقانونی مهاجران جلوگیری شود؟ اگر وضعیت مهاجرپذیری به همان شیوه گذشته ادامه یابد، ممکن است کشور با بحران‌های جدی‌تری روبرو شود. برای جلوگیری از این وضعیت، ضروری است که اقدامات موثر و تصمیمات استراتژیک اتخاذ شود تا از پیامدهای ناخواسته جلوگیری شود.

نگاه رسانه:

پرسش این است که مگر افغانستانی ها طی سه چهار سال اخیر به میزان شش میلیون نفر وارد ایران شده اند که آن را به طالبان نسبت می دهید.

مهاجران افغانستانی از دوره جنگ های داخلی  به اصطلاح مجاهدان " به قول خودشان جنگ سالاران" ، تا تجاوز ارتش سرخ شوروی به این  سرزمین و حمله آمریکایی ها به بهانه  مقابله با تروریسم طالبان و امثال آن و استقرار طولانی مدت شان تا اواخر دوره قبلی ریاست جمهوری ترامپ و تصمیم نابخردانه بایدن در ابتدای به قدرت رسیدن ، شرایط را برای ایران رقم زد.

مدیران و بسیاری از مردم ایران در آن شرایط احساسی و اینکه این مردم گرفتار و آواره و به دنبال یک لقمه نان هستند ، مرزها را گشودند و بدون هر گونه نظارتی همه نوع مهاجری وارد ایران اسلامی شد.

این پروسه نزدیک به بیست سال طول کشید و اکنون در جایی قرار گرفته ایم که احساس خطر می شود و دست بر قضا این احساس درست هم هست.

مدیران کشور به خصوص وزارت کشور که متولی این امر است باید به جدیت و فوریت - مهاجران غیر مجاز را به کشورشان باز گرداند و آنهایی هم که قرار است در سرزمین ایران زندگی کنند ، مورد رصد و ارزیابی دقیق قرار گرفته و اگر مفید فایده باشند مجوز اقامت داده شود. در این باره هیچ استثنایی هم نباید جایز نباشد و حتی دختران ایرانی " در مرزها" با افغانستانی ها ازدواج کرده اند نیز باید مشمول این رصد و ارزیابی قرار گیرند و کشور از این منظر امن سازی شود.

نظر شما مردم ایران چیست .؟