▎🔻. رویکرد ملی‌گرایانه:

ترامپ به شدت بر شعار "اول آمریکا" تأکید می‌کرد و سیاست‌های خود را بر اساس منافع ملی ایالات متحده بنا می‌نمود. او به دنبال حفظ منافع اقتصادی و امنیت ملی کشورش بود و این رویکرد باعث کاهش همکاری‌های بین‌المللی در برخی زمینه‌ها شد.

▎🔻. توافقات تجاری:

ترامپ توافقات تجاری را مورد بازنگری قرار داد و از توافقاتی  خارج شد و به دنبال توافقات جدیدی بود که به نفع ایالات متحده باشد. این رویکرد باعث تنش‌هایی با کشورهای دیگر، به ویژه چین، شد.

▎🔻. سیاست‌های مهاجرتی:

سیاست‌های سختگیرانه ترامپ در زمینه مهاجرت و تلاش برای ساخت دیوار مرزی با مکزیک، نشان‌دهنده یک رویکرد محافظه‌کارانه و ملی‌گرایانه بود که تأثیرات عمیقی بر روابط آمریکا با کشورهای همسایه داشت.

▎🔻. روابط با قدرت‌های جهانی:

ترامپ روابط خود را با قدرت‌های جهانی مانند روسیه و چین به شیوه‌ای متفاوت مدیریت کرد. او در برخی موارد سعی کرد روابط نزدیک‌تری با رهبران این کشورها برقرار کند، در حالی که در موارد دیگر به شدت انتقاد کرد و تحریم‌هایی را علیه آنها اعمال کرد.

▎🔻. تغییر در نهادهای بین‌المللی:

ترامپ نسبت به نهادهای بین‌المللی مانند سازمان ملل و ناتو انتقادات شدیدی داشت و برخی از تعهدات بین‌المللی ایالات متحده را زیر سوال برد. او همچنین از توافقات بین‌المللی مانند توافق پاریس در زمینه تغییرات اقلیمی خارج شد.

▎🔻. استفاده از رسانه‌های اجتماعی:

ترامپ به طور مکرر از توییتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی برای بیان نظرات خود استفاده می‌کرد. این رویکرد باعث ایجاد تغییراتی در نحوه ارتباط دولت‌ها و رهبران با یکدیگر شد و گاهی اوقات منجر به تنش‌های بین‌المللی شد.

نتیجه کلی این که:
رفتار "مکعبی" ترامپ با دنیا نشان‌دهنده یک رویکرد چندوجهی و پیچیده است که در آن منافع ملی، سیاست‌های اقتصادی، و روابط بین‌المللی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این رویکرد باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی در سیاست خارجی ایالات متحده و روابط آن با سایر کشورها شد.
اگر روزی جان اف کندی، فرانکلین روزولت، رونالد ریگان و جورج دبلیو بوش در سخنانشان بارها از کلماتی چون آزادی و دموکراسی و حقوق بشر سخن می گفتند کمتر از صد روز از ریاست جمهوری دوم ترامپ این کلمات را نه تنها کمتر، بلکه باید گفت اصلا نمی توان از زبان او شنید.

اعلام تعرفه های خاص ترامپ نه تنها برای رقیب اصلیش چین بلکه همچنین برای متحدان همیشگی آمریکا در دوران پسا جنگ جهانی دوم از اروپا و کانادا گرفته تا دوست درجه یک آمریکا یعنی اسرائیل، بسیاری از رهبران جهان در قرن بیست و یکم را شگفت زده کرد.
دولت دوم ترامپ حتی هنوز که صد روز از آغاز آن نمی گذرد، حیرت مقامات سیاسی و اقتصادی جهان را برانگیخته است.
اگر در دور اول نیاز او به رای مجدد برای ریاست جمهوری نقش کنترل آور را بازی می کرد حالا وی دیگر کمتر به پیامدهای اقداماتش می اندیشد؛ اقداماتی که از متحد سنتی آمریکا یعنی اتحادیه اروپا تا رقیب جدی آمریکا در آسیا یعنی چین و همچنین متحد استراتژیکی چون اسرائیل را هم در بر می گیرد.
ترامپ در دور دوم مغرورتر و اما البته پرخطاتر از ترامپ دور اول است. ترامپی که در دور اول به شاخصهای مستحکم بورس آمریکا افتخار می کرد حالا با سومین ریزش و یکی از قوی ترین ریزش های شاخصهای بورس آمریکا پس از اعلام تعرفه های جدید جایی برای دفاع نمی گذارد.
کوتاه سخن این که  ترامپ تمام اقدامات را برای کسب دستاوردهای مهم بنام خویش انجام می دهد پس ما ایرانیان نیز باید بیشتر بر رفتارهای او توجه کنیم، چه بسا روزگاری او در شرایط عدم دستیابی به خواسته های مدنظرش، به پرونده هسته ای ایران و حل آن با هر گزینه ای فکر نماید...
محسن میرزائی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان گیلان

مجرا(مرکز جریان سازی اساتید انقلابی گیلان)