بی توجهی به حقوق حقه مردم در سیستم و شبکه  بانکی ، نانوایی ها، تاکسی ها شهری و اینترنتی، در معابر عمومی ، در کنترل هزینه های سرسام آور خدمت رسانی و عدم تطبیق با سطح در آمدها ، وضعیت بد کف معابر عمومی اعم از کوچه ها و خیابانهای شهری و بی نظمی در پارکها، در بیمارستان ها ، مراکز درمانی و به خصوص در مطب های بسیاری از پزشکان، در بازار میوه و تره بار و عرضه مواد خوراکی و دهها حوزه دیگر حداقل یک دهه تاکنون موجب نارضایتی های عمومی شده است.
برای نمونه، مدت طولانی است که نانوایی ها در سراسر کشور در پخت انواع نان هیچ دقتی ندارند  " گفته می شود عمدی و برای باز هم افزایش قیمت نان است !" و شوراهای آرد و نان و فرمانداری ها  و بخشداری ها هم  آرام از کنارشان می گذرند!.
 یا آنکه هرهفته و ماه طول و قطر نان ها کوچکتر و نازکتر شده و با پاشیدن کمی کنجد بر روی نان به جای 1800 تومان برای نان بربری و سنگک آن را 10 هزار تومان محاسبه می کنند.!؟
چه کسی پاسخگوی این نابسامانی است؟
تاکسی های شهری با دارا بودن کد و پلاک و شماره تماس تاکسیرانی در سطح شهرهای مختلف  از جمله رشت به دنبال مسافر دربستی هستند، برای آنکه کرایه را حداقل 10 برابر دریافت کنند. رانندگان می گویند، هزینه های زندگی سنگین است و مهم نیست با ما برخورد بشود ، باید دربستی سوار کنیم.؟
یا در مورد اسنپ و تپسی ها علاوه بر اینکه کرایه ها در سال جدید بسیار گرانتر شده است اما از نظر نوع خودرو " در صدی ازآنها اسقاطی و برای گورستان خودرو هستند" ، رانندگان هم در موارد زیادی بی مبالات در شیوه رانندگی، برخورد با مسافر و بی اعصاب هستند.
به راستی مسئولان این شرکتها چه نقشی به غیر از دریافت 20 تا 30 درصد سهم خود در این مبادلات دارند.؟
چه کسی پاسخگوی این نابسامانی است؟
در معابر عمومی شامل خیابان و کوچه ها، خودروها در تمام روز و تا پاسی از شب دو بل و گاه سوبل حتی در مرکز شهر و بازارهای مرکزی  پارک  و راننده خودرو را ترک و با خونسردی تمام مشغول خرید است و اگر کوچکترین گله ای داشته باشید برای زد و خورد که خیر – برای خوردن شما هجوم می آورند.
خودروها در جاده های  بین شهرها  به خصوص در ساعات غروب و شب با سرعت بسیار زیاد و دیوانه وار ، لایی کشیدن ها ، رانندگی مارپیچی ، صدای موسیقی هایی که هفت محله آنطرف تر قابل شنیدن است، بی ادبی در صورت هر نوع اعتراضی و نبودن نظارت بر این رانندگی های وحشت آور را چه کسی پاسخگو است.!؟
در بیمارستانها و مراکز درمانی و مطب ها و بیشتر در شهرهای بزرگ و پر جمعیت ، بی توجهی به نوبت دهی ها و اولویت دادن به بیماران و همراهان دوست و آشنا و سفارش شده و البته پولدار ، معطلی گاه تا  پنج تا هفت ساعت در مطب و مراکز درمانی با شلوغ بودن این مراکز و مطب ها و عدم تمرکز پزشک و به سرعت ویزیت کردن و البته افزایش بالای نرخ ویزیت ها- نوشتن بسیاری از داروهایی که در داروخانه موجود نیست و بیماران و خانواده ها باید سرگردان باشند ، خستگی و کلافگی بیمار و همراه – سرنوشت منشی ها پزشکان که عده ای از آنها پشت دست برای نوبت دهی ارقام جداگانه ای در خواست دارند و احترام که هیچ ، اغلب جواب سلام ارباب رجوع را هم نمی دهند و همه و همه درد بیمار و همراهان را دو چندان می کند.
چه کسی پاسخگوی این نارضایتی ها است ؟

در بازار عرضه و تقاضای وسایل الکترونیکی ، خوراکی ها ، میوه و تره بار و ... نیز هر فروشنده به اندازه نیاز و اجاره مکان از مشتری پول دریافت می کند و با وجود آنکه تعزیرات در سراسر کشور بازدیدهایی دارند و جریمه  هم می کنند ، ولی هیچ کسی گوشش بدهکار این روند بی اعتماد کننده عمومی نیست.
در شهری مانند رشت که از نظر جغرافیایی  چندان گسترده نیست و بیشتر تراکم جمعیت آن مشهود است ، قیمت  انواع خوراکی ها  و تعمیرات یا خرید و فروش خدمات و لوازم  الکترونیکی و خودرویی ، املاک و امثال آن دلبخواهی است و انگار برای هیچ کدام این صنوف " مرکزیت اصناف و نظارت بر آنها وجود ندارد.
به راستی چه کسی پاسخگوی این نابسامانی ها است.؟

در باره هر یک از این بخش ها و حوزه ها با حضور خبرنگاران ما در جامعه در آینده نزدیک خواهیم گفت و نوشت – اما امروز نگاهمان را بر وضعیت سیستم بانکی و شیوه عملکردشان متمرکز کرده ایم ، اگرچه به قول بعضی دوستان و اصحاب رسانه برای چه کسی این گزارش ها تهیه و منتشر می شود.؟
در سیستم بانکداری کشور موضوع وام های چند صد و هزار میلیاردی به افراد ویژه و خاص بدون حتی دریافت یک برگ فتوکپی شناسنامه  و گاه فرار دریافت کنندگان به خارج از کشور تا اختصاص ارز به امثال چای دبش بماند ، مقصود ما شیوه عملکرد در درون بانکها  و خودپردازها است که هر ماه یک ابداع و اختراع  برای اذیت ارباب رجوع ارایه می شود.!
وارد یک شعبه بانک در شهر رشت شدم – ساعت حدود 11 قبل از ظهر است و از شش متصدی ارایه دهنده خدمت براساس شماره های سیستمی نصب شده بر بالای شیشه  دو نفر مرخصی تشریف دارند. رئیس شعبه با دوستان گپ و گفت دارد و بعد متوجه می شویم که یک بساز بفروش و یک اقای دکتر مشارکت کننده  در آپارتمان سازی با ایشان و شیرینی میل می فرمایند.! – به سلامتی ، نوش جانشان
چهار نفر از متصدیان بانکی ارایه دهنده خدمت،  یک نفر برای کارهای ویژه باز کردن حساب و تعویض کارت بانکی و اموری نظیر آن درنظر گرفته شده اند  و نفر دیگری که یک خانم کارمند است جلوی دریچه ی ارتباط با مشتری یک مقوا قرار داده و مشتری نمی پذیرد و تنها دو نفر با حوصله، آرام و همزمان با نوشیدن چای مشتری ها را که کاغذ نوبت در دست دارند، فرا می خوانند.
بی تردید این صحنه ها برای بسیاری از شما مردم عزیز و شهروندان گرامی اتفاق افتاده است . به راستی چه کسی پاسخگوی این شیوه مدیریت و  تکریم ارباب رجوع است.!
با طولانی شدن زمان نوبت و از آنجایی که باید به کار مهم دیگری هم برسم ، از بانک خارج شده و به خودپرداز مراجعه می کنم.
برای دریافت پول فقط روی دو عدد 50  و100 هزار تومان تنظیم شده و اگر شما بخواهید کرایه تاکسی بپردازید به 10 هزار تومانی نیاز دارید.! در این بانک که بسیار با سابقه هم هست دو خودپرداز وجود دارد که یکی از آنها به کلی خراب است و اگر هم درست بود ، تکمه های دستگاه رنگ و رو رفته و قابل خوانش نبود.!
روی دستگاه سالم وقتی اقدام به دریافت همان مقداری که به اجبار باید دریافت می کردم، بعد از ثبت اطلاعات قطع شد و مسئول خودپرداز اعلام کرد – دستگاه از سیستم خارج شد و طول دارد ، فعلا به شعبه دیگری مراجعه کنید.
مشکل ما این است که با توجه به هزینه های گزاف و در آمدهای کم به خصوص برای کارمندان جدید و بازنشسته ها ، وقتی به شبکه بانکی مراجعه می کنید – تکریم ارباب رجوع و احترام به مشتری مفهومی ندارد و به واقع  مانند مطب برخی پزشکان عذابی الیم است.
روز تعطیل مانند امروز جمعه 21 اردیبهشت ماه  سال 1403 و قصد دارید کارهای بانکی را در خلوتی تعطیلات  انجام دهید که متاسفانه با مراجعه به دو بانک دستگاههای به کلی خراب و از رده خارج هستند.
یک بانک هم خدمتی  ندارد، ولی با مبالغ 50 و 100 هزار تومان پول می پردازد.!؟

چه کسی پاسخگوی این همه نابسامانی است.؟
این ها به دولت و  مدیران اجرایی و استاندار و فرماندار ارتباطی ندارد و بانک  مرکزی و نماینده اش در مراکز هر استان و مدیران عامل بانکها با اندک حقوقی که دریافت می کنند! ، باید و براساس وظیفه شان پاسخگو باشند.
مدیران این بانک ها و روابط عمومی هایشان " اگر روابط عمومی داشته باشند" ، در این باره توضیح بدهند که در این شرایط سخت اقتصادی چرا با مردم چنین رفتاری دارند.؟
مگر شما از بدنه همین مردم و جامعه نیستید و نباید هر روز به مدت هشت ساعت تمام به ارباب رجوع تان تکریم کنید و این احترام مشتری در سراسر جهان جریان دارد و خاص شما ها نیست  – علت ترک فعل و کوتاهی های شما برای چیست . /؟
مجید محمدپور – نویسنده، کارشناس ارشد رسانه و استاد علوم ارتباطات
مدیر مسئول پایگاه خبری ، رسمی گیلان 24

مردم شریف ایران اگر در این باره نظر و دیدگاه و انتقادی دارید، در همین سامانه برای ما ارسال کنید تا در روزهای آینده بازتاب داده شود و شرایط کنونی انشاء الله اصلاح شود.
گروه رسانه ای ایران " گرا" – ( گفتمان سازی، روشنگری ، امید آفرینی )