به گزارش گروه رسانه ای با مردم ، هادی حق شناس به همین منظور امروز شنبه 29 آذر ماه در نشست کارگروه ملی مدیریت پسماند با حضور معاون اجرایی رئیس جمهور در ساختمان استانداری واقع در خیابان معلم  گفت: در گیلان، از سال ۱۳۶۳، در یکی از بهترین و حساس‌ترین نقاط طبیعی کشور، یعنی قلب جنگل‌های هیرکانی با قدمتی چند میلیون‌ساله، سایت دفن زباله ایجاد شده است؛ سایتی که روزانه حدود ۸۰۰ تا هزار تن زباله در آن دفن می‌شود و این یک هشدار جدی برای محیط‌زیست استان است.
وی  افزود: با توجه به میانگین تولید سرانه زباله بین ۷۵۰ تا ۸۰۰ گرم، روزانه حدود ۲ هزار تن پسماند در استان گیلان تولید می‌شود که از این میزان، نزدیک به هزار تن مربوط به شهر‌های رشت، صومعه‌سرا و فومن است. وی گفت: حدود ۵۰۰ تن زباله نیز در شرق استان و در دو سایت لاهیجان و رودسر دفع می‌شود و ۵۰۰ تن دیگر مربوط به انزلی، تالش و آستارا است.
استاندار گیلان افزود: سال ۱۳۹۲ با یک شرکت به نام " تی اس تی "  قراردادی بین وزارت کشور، استانداری و شهرداری رشت منعقد شد که طبق آن، قرار بود زباله‌سوزی با هزینه ۴۰ میلیون دلار از خارج وارد استان شود، اما فقط ۱۰ میلیون دلار این اعتبار  پرداخت شد و هیچ اقدامی هم انجام نگرفت.
هادی حق شناس افزود: با این شرایط، دفع و دفن زباله در گیلان عملاً امکان‌پذیر نیست و دیگر نمی‌توانیم درباره دفن زباله صحبت کنیم و باید درباره انتقال حرف بزنیم.
وی گفت: باید امکانات حمل و انتقال پسماند در اختیار ما قرار گیرد تا زباله به نقطه‌ای دیگر منتقل شود؛ همان‌طور که امروز در مازندران انجام می‌شود و ما در گذشته در گلستان انجام می‌دادیم

نگاه و تحلیل مدیر مسئول:

در حال حاضر مناطقی از لاهیجان، بخش چابکسر شهرستان رودسر و مناطقی روستایی در  استانه اشرفیه اعلام کرده اند ، زباله ها را به علت حجم محدود آن سوزانده یا علاوه بر دفن کردن بخشی را به مصالح ساختمانی تبدیل می کنند و در لاهیجان هم شهرداری محلی را برای دفن در اختیار گرفته و به ظاهر مشکل تا حد زیادی حل شده است.

ماجرای شهر رشت با این مناطق کاملا متفاوت است زیرا رشت و چند شهر اطراف آن روزانه یکهزار تن زباله تولید  می کنند که نیمی از زباله ها در سه تا چهار واحد کارخانه تبدیل زباله به کود آلی فرآوری می شود و گفته می شود که این نوع کود مشتریان خوبی دارد.

نیم دیگر زباله ها که 500 هزار تن و شامل زباله های خشک است  باید کارخانه یا سیستم زباله سوز وارداتی به دادش می رسید و از اواخر دولت دوازدهم این مساله  در تهران و گیلان مطرح بود!. 

در دولت سیزدهم به اظهار معاون اقتصادی استاندار وقت بارها با وزارت کشور و دولت مکاتباتی انجام شد تا 40 میلیون یورو به این امر مهم اختصاص یابد تا زباله سوز از آلمان وارد شود ، اما از همان زمان کشور در شرایط خاص تحریم های گسترده قرار گرفت و در عمل یک چهارم این اعتبار به صورت دلار به استان گیلان رسید که مسئولان مربوطه و دستگاههای ناظر باید گزارش دهند با این اعتبارات چه کردند.؟!

هم چنین در دولت سیزدهم ، استاندار وقت با هماهنگی وزارت کشور تلاش کرد تا زباله های خشک را مانند آنچه در گلستان و مازندران صورت می گیرد، منطقه ای نسبتا خشک را برای دفن زباله اختصاص دهند و مقرر شد این جغرافیا شهرستان رودبار و بخش لوشان باشد.

با طرح این موضوع بلافاصله نماینده مردم شهرستان و امام جمعه و دو ، سه نفر از مسئولان مکرر اعلام کردند که هرگز اجازه چنین کاری را به وزارت کشور، استاندار و استانداری نخواهند داد و حتی امام جمعه مساله را در نماز جمعه با مردم در میان گذاشت.

طرح دفن زباله های خشک به همین سادگی معطل ماند و هنوز هم در مسیر معطلی سیر می کند و کسی هم پاسخگو نیست که نقش دولت و حاکمیت در این خصوص چیست و چرا باید یک استان به خصوص مناطق سرسبز با جنگلهای چند میلیون ساله هیرکانی در گیر زباله شود، ضمن آنکه زباله خشک آلودگی بسیار اندکی دارد  یا گفته می شود الودگی ندارد و تجربه دیگر استان های مشخص کرده که به اراضی خشک و بیابانی زیان و اسیبی وارد نمی کند.

هنوز هم داستان مذاکره میان مرکز استان و شهرستان رودبار و وزارت کشور در جریان است و به نظر می رسد که مسئولان شهرستان رودبار نباید مانع دفن و دفع زباله های خشک مرکز استان شوند چرا که استانداری و وزارت کشور گفته اند به محض خرید دستگاههای زباله سوز این زباله ها خشک دفن شده را به دستگاه زباله سوزمنتل خواهند کرد..

در باره سرنوشت زباله در چهار دهه گذشته در مرکز استان و بحران آلاینده ها در ناحیه ی زیبایی به نام سراوان رشت و نابودی چند هزار هکتار جنگل و  تبعات غیر قابل پذیرش دیگر آن در همین رسانه با کد " زباله سراوان " بخوانید که تکرار مکررات نشود.

با تشکر - مدیر مسئول/ 29 آذر ماه 1404