مدیرکل بهزیستی گیلان:

رسانه، بازوی حکمرانی در عصر جنگ شناختی است

رسانه، بازوی حکمرانی در عصر جنگ شناختی است
پایگاه خبری، رسمی گیلان 24: مدیرکل بهزیستی گیلان با تأکید بر نقش بی‌بدیل رسانه در حکمرانی نوین گفت: در دوران جنگ نرم و شناختی، آن‌که رسانه و صنعت دانش و فرهنگ را در اختیار دارد، بر افکار عمومی حکمرانی می‌کند.www.gilan24.ir

به گزارش  گروه رسانه ای ایران " گرا" به نقل از تیتر گیلان، دکتر رضا جعفری مدیرکل بهزیستی گیلان در نشستی با رابطان روابط‌عمومی ادارات بهزیستی گیلان در رشت، با بیان اینکه رسانه در دنیای امروز از جایگاهی فراتر از ابزار اطلاع‌رسانی برخوردار است، اظهار کرد: رسانه یکی از مؤثرترین ابزارهای حکمرانی در عصر جدید است و دوام و ماندگاری عملکردها در جامعه، به میزان بهره‌گیری از رسانه بستگی دارد.

وی با تأکید بر اینکه جهان کنونی، جهان “دگررهبری” است، افزود: دیگر نمی‌توان صرفاً با ابزارهای سنتی مدیریت و هدایت جامعه را به‌پیش برد و  اکنون رسانه‌ها و ابزارهای نوین ارتباطی هستند که جریان‌های فکری، فرهنگی و اجتماعی را هدایت می‌کنند و نقش مستقیمی در شکل‌دهی به افکار عمومی دارند.

مدیرکل بهزیستی گیلان با اشاره به ورود کشورها به عرصه‌ای موسوم به جنگ شناختی، گفت: امروز جنگ‌ها دیگر نه در میدان‌های نبرد نظامی، بلکه در عرصه ذهن و ادراک انسان‌ها رقم می‌خورد و هر نظام حکمرانی که بتواند رسانه، دانش و فرهنگ را در اختیار بگیرد، از شانس موفقیت بسیار بیشتری برخوردار است.

جعفری، افکارسنجی و مدیریت افکار عمومی را یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های حوزه رسانه و روابط‌عمومی دانست و گفت: روابط‌عمومی باید همچون یک اتاق فکر پویا عمل کند و با رصد مستمر دیدگاه‌ها، انتظارات و نگرش‌های عمومی، نقشه راه دقیق‌تری برای تصمیم‌گیران ترسیم کند.

وی همچنین روابط‌عمومی را آیینه تمام‌نمای یک سازمان دانست و افزود: بهترین و سریع‌ترین بازخوردها برای اصلاح فرآیندهای درون‌سازمانی از طریق عملکرد روابط‌عمومی قابل دریافت است و هر سازمانی که روابط‌عمومی ضعیف داشته باشد، در واقع چشم و گوش خود را بسته است.

مدیرکل بهزیستی گیلان در پایان خواستار تعامل نزدیک‌تر و هدفمندتر رسانه‌ها با سازمان‌های اجتماعی و خدماتی به‌ویژه بهزیستی شد و گفت: رسانه‌ها می‌توانند تسهیل‌گر جریان شفاف‌سازی، ارتقای سرمایه اجتماعی و بازتاب‌دهنده خدمات گروه‌های آسیب‌پذیر باشند؛ به‌شرط آنکه نقش خود را به‌عنوان شریک حکمرانی اجتماعی باور کنند
.