از یک سو مدیریت نوین در این دوران ظهور رباط ها ، هوش مصنوعی و ابزار و فن آوری های فوق پیشرفته در موقعیتی قرار گرفته اند که مدیریت واقعی ، اگر مجهز به دانش نوین باشد – آسان و در غیر این صورت فوق العاده دشوار خواهد بود.

به زبانی ساده تر کسانی باید مدیریت ها را بپذیرند که در راستای تعهدات اخلاقی و انسانی به علوم پیشرفته مجهر بوده و به معنای واقعی کلمه بر سواد رسانه ای اشراف لازم را داشته باشند.
مدیریت یک مجموعه با تنوع افکار، باورها و اعتقادات از یک سو و انتظارات و خواسته ها و نیازهای جامعه  از سوی دیگر به موازات توجه به جهان آینده که با شتاب علم و فن آوری در همین نزدیکی هاست ، مدیریت علمی و آینده نگر را پیچیده تر و دشوار تر می سازد.
پیچیدگی از این منظر است  که فقط افراد دارای دانش، دور اندیش ، تیزهوش  " آی کیو بالا" خواهند توانست مدیرانی موفق، موثر برای پیشرفت جامعه و ساختن باشند و جامعه را  با مشارکت ها، تلاش و هم پوشانی ها ترغیب کنند.
چنین مدیری اگر در این عصر و زمان خاص به علم و هنر رسانه و شیوه های درست و دقیق اطلاع رسانی موثر مجهز و آگاه نباشد ، بخش مهمی از آنچه در باره مدیریت می داند، شاید هرگز به کارش نیاید.
عصر حکمرانی رسانه به این معناست که کشورها و دولت ها با بهره گیری از رسانه ها بعنوان ابزار جنگ " دشمنی " و دوستی بسیاری از امور را تحت  هدایت خود دارند و با برنامه ریزی و هوشمندی این راه را دنبال می کنند. در این عصر و زمان کشورها کمتر در اندیشه جنگ و کشتار و جنایت هستند و این مسیر را بر مدار رسانه های گوناگون دنبال می کنند..

در علم رسانه اصلی پذیرفته و میدانی وجود دارد که معتقد است:  رسانه ها نمی توانند به جامعه بگویند  به چه بیندیشند ولی قادرند بگویند، چگونه  مسیر حرکت  و زندگی خود را انتخاب کند.
در این راستا رسانه ای که مستقل ، صادق ، حرفه ای و در جهت منافع عمومی و ایجاد سعادت جامعه  گام بر می دارد در جوامع جایگاه خاصی دارد و رسانه های وابسته ، منفعت طلب، فضا سازی، نوکر صفت و غیر حرفه ای موجب تشویش اذهان عمومی و انحرافات بسیار می شوند.!

حضور و ظهور انواع رسانه و وسایل ارتباطی از تلفن های همراه گرفته  تا شبکه های ماهواره ای اجتماعی ، اقتصادی، هنری و غیره در صورتی که با عمق اندیشی و پژوهش همراه باشد و عمل کند، مسیر را درست و دقیق" به جامعه القاء می کنند و در چنین  فضایی به انسانی بسیار هوشمند، مدیر و آگاه نیاز است.
اینکه در جامعه ما گفته می شود ، شبکه های اجتماعی یا رسانه های غربی با هجمه های گسترده واقعیات را وارونه جلوه می دهند و تلاش می کنند  - در راستای حفظ منافع اربابان خود حرکت کرده و رسانه های فضا ساز، منحرف، غیر حرفه ای محسوب می شوند.
رسانه می تواند در کاهش یا افزایش تنش، چالش، برخوردها، سلامت یا آلوده کردن افراد جامعه از هر طبقه اجتماعی و سن و سالی نقش افرینی کند و متاسفانه این جریان هم اکنون در جوامع مختلف بسیار فعال عمل می کند.
از سویی رسانه فقط به نشریات و خبرگزاری و پایگاه خبری خلاصه نمی شود بلکه هر گونه سخنرانی، فیلم، عکس، موشن ، اینفو، جشنواره ها، نشست ها و ارتباطات غیرکلامی همه و همه رسانه هستند.
نقش رسانه ها به خصوص نقش مدیران و سردبیران  آن است که مجهز به دانش پیشرفته رسانه  با پرهیز از کارهای تکراری نخ نما و سنتی  - در چارچوب های حرفه ای و علمی حرکت کرده و در امتداد این دانستنی های ضروری به علم مدیریت هم آشنایی داشته باشد.
 

به عبارتی ، چنانچه در رسانه ای مدیریت حرفه ای و جامع برقرار نباشد ، نمی تواند نقش و  رسالت هدایتی خود را ایفا کند و به جای سعادت و شفافیت و امید آفرینی – گمراهی و انحراف و بر اخلاقی ها را ترویج می دهد.

کلام آخر – مدیران عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری، امنیتی، دفاعی ، علمی و عمومی اگر در ارتباط با دانش رسانه  و آگاه نباشند ، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره جامعه ، مجموعه تحت مسئولیت و در سطح بالاتر به ، یک حاکمیت و دولت وارد می سازند که نمونه های آن را در کشورمان متاسفانه مشاهده می کنیم.
مدیران رسانه ها نیز چنانچه به علم مدیریت و مسائل و مشکلات و شرایط حاکم بر بخش های مختلف آگاه نباشد – با تولید انواع محتواها ، اتش تهیه برای رسانه های دشمن فراهم ساخته ، جامعه را مایوس و ناامید ساخته و مردم یک سرزمین را دچار مشکلات جدی می سازند.
نتیجه آنکه : مدیران اجرایی در همه حوزه های باید با اصول اولیه اطلاع رسانی و ارتباطات و حفظ منافع ملی آشنا باشند و از سوی دیگر مدیران رسانه ها به رعایت خطوط قرمز ، حفظ منافع سرزمینی و شرایط هر کشور و جامعه از همه نظر اشراف داشته و بر همین مدار خبر، گزارش ، تحلیل و یادداشت تولید و منتشر کند. به امید آن روز
مجید محمدپور – نویسنده، روزنامه نگار و استاد علوم ارتباطات
دوشنبه اول اردیبهشت 1404