صدای پای عید1404

نه خریدار و نه فروشنده - هیچکدام راضی نیستند!!

نه خریدار و نه فروشنده - هیچکدام راضی نیستند!!
آخر همین هفته حوالی ظهر پنج شنبه سی ام اسفند ماه - سال 1404 آغاز می شود و براساس یک سنت دیرینه ایرانی، مردم شهر و روستا در سراسر ایران برای خرید عید (" لباس، لوازم منزل، شیزینی و آجیل، میوه و صیفی جات و ...." وارد بازارهای فروش انواع کالا می شوند.

به گزارش گروه رسانه ای ایران " گرا" شاید تا عید سال گذشته هم به علت مشکلات اقتصادی و تحریم و عدم مدیریت ها و ترک فعل ها و اختلاس ها و احتکار همه نوع کالا و قاچاق ، قیمت ها مناسب و متناسب میزان در آمدها  نبود ولی نسبت به در قیمت آن زمان  قابل تحمل بود و اگر والدین برای خودشان و منزل چیزی  نمی خریدند ، برای کودکان حداقل خریدارها را انجام می دادند.

از عید پارسال تا عید امسال که نرخ ارز به یکباره سر به فلک کشید و فنر قیمت ها در رفت و دلار به 92 هزار تومان و سکه طلا 84 میلیون تومان رسید ، دیگر امیدی برای خریدهای خانواده نمانده است و اکثریت جامعه گله مندند.!.

در بازارهای سراسر کشور ، در تهران و  اکنون در گیلان و شهر رشت نه مشتری و نه فروشنده هیچ یک راضی نیستند و تنها درصدی از خانواده ها که در آمد ماهانه حداقل بالای 50 میلیون تومان دارند ، آن هم با احتیاط بخشی از نیازهای ضروری شان از جمله میوه شب عید و لباس بچه ها را خریداری می کنند.!

امروز یکشنبه دربازار عرضه و تقاضای رشت مرکز استان گیلان اجیل متوسط از کیلویی یک میلیون تا بادام هندی و پسته با کیفیت نسبی 1/5 تا 2 و بیشتر و به همان میزان حداقل خریداران عرضه می شود که همین خانواده های نیز با احتیاط و در حد نیم و یک کیلو خریداری می کنند.

پرتقال که اتفاقا گیلان یکی از تولید کنندگان آن است ، هر کیلو بین 40 تا 65 هزار تومان - سیب 50 تا 70 هزار تومان، سیر که شمالی ها در این ایام بسیار مصرف دارند کیلویی 80 هزار تومان - باقلا مازندرانی که از جنوب وارد می شود! کیلویی 60 هزار تومان و .........تابلو قیمت خورده و مردم بیشتر مشایعت می کنند.!

با این وجود در این روزها  بازارها از شمالی‌ترین نقطه تا جنوبی‌ترین نقطه شهر رنگ‌ وبوی دیگری دارند که نشانی از استقبال سال نو است، اما هر سال شاهد وضعیت متفاوتی نسبت به سال‌های گذشته هستیم، گرچه چیزی از رنگ و لعاب بازار کم نمی‌شود، اما از جیب مردم  خبری نیست..

آنچه که در این بازارها به چشم نمی‌خورد، قشر سالخورده و میانسال است که با توجه به میزان اندک عیدی واریزی، بازنشستگان نقش کمتری در بازار دارند و لااقل از خرید پوشاک  و آجیل می‌گذرند و به خرید حداقلی میوه و خواروبار به حد نیاز مشغولند

وقتی میانگین حقوق کارگران و کارمندان و بازنشسته ها 12 تا 15 میلیون تومان و تورم 40 درصد همچنان هر سال بر اقتصاد خانواده های فشار شدیدی وارد می کند ، نباید هم انتظار حضور و خرید خانواده ها درآستانه شب عید داشت چرا که اغلب خانواده " طبقه محروم و  متوسط" به هیچ وجه امکان خرید ندارند...

البته همان قدر که خریداران از قیمت بالای کالاها و پوشاک ناراضی هستند، فروشنده‌ها و کاسبان بازار نیز رضایت چندانی از وضعیت بازار شب عید ندارند و مانده اند که با چکهایی که صادر کرده اند در روزها آینده چه باید بکنند.