به امید آینده ای بهتر......

تداوم گرانی ها نفس طبقه متوسط را بریده .......!؟

تداوم گرانی ها نفس طبقه متوسط را بریده .......!؟
پایگاه خبری، رسمی گیلان 24: تا همین دیروز اگر قیمت گوشت قرمز و لوازم خانگی ، پوشاک ، خودروی داخلی و خارجی ، مسافرت و نرخ هتل و اقامتگاه و امثال آن موجب نگرانی شدید ما طبقات متوسط جامعه و البته که دور از دسترس بود، طی روزهای اخیر قیمت میوه و حتی آب خوردن نیز آزار دهنده شده است.

امروز در بازار میوه و تره بار رشت مرکز استان گیلان که این شهر و استان از مناطق گردشگری و مهمانپذیر هستند،  یک دور با نگاه رسانه ای و روزنامه نگاری  زدم و امیدوارم بودم به هنگام خروج با دستی نیمه پر از بازار میوه  خارج شوم-  ولی چنین نشد ، آخر هر چه باشد حقوق بازنشسته ها را واریز کرده بودند و تمایل به خرید در من تقویت شده بود.!؟!.

با کمال حیرت وقتی نرخ های انواع میوه شامل انواع هلو و زرد آلو  و قیصی و شبرنگ، سیبب تازه و سبز " سیب گلاب که خیر" ، گیلاس و آلبالو، انبه و موز و نظایر آن را مشاهده کردم، دلم برای خودم و انبوه طبقه متوسط جامعه  که بیش از 90 درصد جمعیت 91 میلیون نفری ایران را شامل می شوند - خیلی ، خیلی  سوخت!!.

قیمت های  ارزان تر از کیلویی  85 هزار تومان تا 190 هزار تومان دور می زد و خرید چنین میوه ای که به قول معروف شکم پر کن هم نیست (" ولی به علت داشتن ویتامین برای بچه ها و خود ما بازنشسته های لازم است" )، خیلی اذیتم کرد و وقتی به دریافتی خودم اندیشیدم، به کلی از هر نوع خرید منصرف شده و حتی گوجه فرنگی کیلویی 25 هزار تومان و خیار 30 هزار تومان و هندوانه 25 هزار تومانی " هر کیلو" را نخریدم

در مسیر برگشت به منزل با خودم می گفتم، به بچه های چه بگویم -  و سکوت .... سکوتی طولانی و گفتم ایکاش نامزدهای ریاست جمهوری در این دوره دیگر مانند دوره های قبل شعار ندهند و اندیشه ای عملیاتی برای گرانی ها و اقتصاد خانواده بکنند.

 سر راه  هم  مثل هفته های قبل یک باکس " بسته " آب با نام نستله  که تا هفته گذشته می خریدم ، از 42 هزار تومان به 60 هزار تومان افزایش یافته بود و ظاهرا هیچ دستگاه و مسئولی و ناظری پیگیر این امور نیست و این بی مسئولیتی و ترک فعل ها و بی خیالی های مسئولان مربوطه بیشتر مردم را آزار می دهد

مردم می گویند، همه چیز خودمان داریم و تنها چیزی که در کشور ما جا مانده و کمتر به آن توجه شده، مدیریت درست و قدرتمند است که جلوی فساد را بگیرد، اجازه سوء استفاده ندهد و حقوق ها و دستمزدها را متناسب تورم بپردازد.،.

با خودم گفتم - ایکاش در این دوره دیگر داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری در میان مردم و در رسانه ملی شعارهای رویایی و به اصطلاح  فضایی سر ندهند که ، ما اقتصاد را بهبود می بخشیم، با گرانی و بیکاری و تورم مقابله جدی و علمی خواهیم کرد و برای این مهم برنامه داریم و کتاب هم نوشته ایم و کارشناس های زیادی اطراف ما مشورت می دهند، برای حجاب و حقوق اقشار دارای طرح و اندیشه روشن هستیم.

یا آنکه با جهان ارتباط برقرار خواهیم کرد ، کارشناس های فعلی در قوای سه گانه  را عوض کرده و جای آنها رباط قرار می دهیم، بنزین و گاز و برق را ارزان کرده و ارزش پول و سکه را به یک چهارم و مشکل بیماری را کاملا حل و برای بی خانمان ها مسکن ارزان قسط می سازم و هزینه های درمانی را به شیوه ای تنظیم می کنیم که ادم های سالم هم هر روز خودشان را  به پزشک نشان بدهند.!. .

در این اندیشه  و شعارهای بدون پشتوانه و غیر عملی برخی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بودم  و اینکه هشتم تیر ماه به کدام یک از نامزدهای انتخاباتی که  با دور اندیشی و توانمندی بالا و دارای تجربه مدیریتی موثر و شایسته رای بدهم و دیگران را هم تشویق به رای دادن کنم  تا پس از پذیرش مسئولیت به اقتصاد کشور سر و سامان بدهد که مسائل اجتماعی، فرهنگی، امنیتی،ورزشی و .... تابعی از ثبات اقتصادی و رفاه عمومی است

به کسی رای بدهم که در حوزه های قانون گذاری، نظامی ، انتظامی، اقتصادی و اجتماعی بالاترین مدیریت را داشته و در هر زمینه ای هم کارنامه درخشانی دارد و همین کارنامه موجب حسادت دیگران شده است...

فکر کردم، اگر نامزد مورد نظرم بتواند شرایط اقتصادی را با توجه به تحریم های ناجوانمردانه غربی ها  سر و سامان بدهد در این بخش هم دشمن را شکست داده ایم و مردمم نفس راحت و تازه ای خواهند کشید.

اندیشیدم که با این همه ثروت و استعداد و بن مایه ی بسیار قوی ، چراباز هم دچار این همه مشکلات عدیده  و معضلات دنباله دار شده ایم و چرا مردم را از خودمان رنجانده ایم و چرا مدیرانی قوی را در مصدر امور قرار نداده و نمی دهیم که امور کشور را  اصلاح کنند و چرا خودمان با روش های مناسب ، مردمی و مقبول مطالبه گری نمی کنیم و............

امروز با این همه علامت سئوال برای من در آخرین روز فصل بهار و ماه خرداد  سپری شد ، ولی  ته دلم یک امیدی دارم که از نیمه تیر ماه به بعد شرایط تفاوت خواهد کرد.

اگر به شعارها رای ندهم  و اگر به دنبال آنچه رسانه های فارسی زبان تکرار می کنند نباشم و به جای ناامیدی و یاس  -  به آینده امیدوارانه نگاه کنم و برای تحقق این نگاه آرامش بخش  تلاش کنیم - نتیجه مطلوب و جامعه مقبول به یقین قابل دستیابی است.

با این اندیشه به کلی از یاد بردم که امروز قیمت ها چگونه بود، اما به امید فردایی بهتر و رئیس جمهوری تواتمند با کارنامه ای قوی با چهره ای مصمم وارد خانه استیجاری ام شدم که همسر و فرزندانم از من استقبالی جانانه ای کردند.

به امید فردای بهتر و مشارکت حداکثری در انتخابات 8 تیرماه

ایران سرفراز-- ملت ایران سربلند

پنج شنبه 31 خرداد ماه 1403