مسیحی و مسلمان به او عشق می ورزیدند و وقتی در 14 فروردین سال 1356 چشم از جهان فرو بست هم اعضای شورای خلیفه گری ارامنه  کشور حضور داشتند و هم برایش دسته سینه زنی به راه افتاد.
آقای خلخایی راد یکی از همسایه های ما می گوید: مردم رشت بی حد به او علاقه داشتند و هاجر خانم مادر آقای خلخایی مدام در دوره زندگی اش می گفت: " مسیو" یک مرد واقعی و خیری دلسوزی بود که مردم رشت برای درستی،  صداقت، یک رنگی و مهم تر از همه مردمی بودن و کمک به محرومان و نیازمندان قسم می خوردند.
 
اوسال ۱۲۹۵ شمسی در یک خانواده ی مسیحی  به دنیا آمد که از همان دوران قلبی رئوف داشت. در احوالاتش نوشته‌اند که در کودکی وقتی بچه‌ای ژنده پوش را در سرما می‌بیند، کت خود را به او هدیه می‌دهد..
 
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند، در جوانی 2 سال در شهر قزوین زندگی کرد و در این . شهر با هدف کمک به محرومان و نیازمندان  یک داروخانه ساخت
 
 
بعد از بازگشت از قزوین،  در بحبوحه جنگ جهانی دوم که بیماری تیفوس  در گیلان بیداد می کرد وی  
، تا پاسی از شب بیدار می‌ماند تا بتواند داروهای بیشتری بسازد و گاه شب ها به تهران می‌رفت تا بتواند مواد اولیه  
. ساخت دارو را تهیه کند
 
مردم مرکز گیلان هنوز هم اعتقاد دارند که این مرد بزرگ برای کمک به مردم درمانده و نیازمند نه در شعار که در عمل  مرزی قائل نبود و به نوعی وجود و دانش و توانایی خویش را وقف مردم کرده بود.
 
 
 
 
آرسن میناسیان که در مرکز استان گیلان به " مسیو" مشهور  بود و هر وقت مردم این چهره را می دیدند ،  می گفتند" مسیو" آمد. نگاه  وی همیشه به افراد مستمند و تنگدست  نگاهی نگران بود و شب بیداری هایش زبان زد بود.
تعطیلات نوروزی سال ۱۳۵۶ که پایان یافت، خنده بر لبان دوستداران «خاچاطور آرسن میناسیان» یخ بست و ساعت ۱۰ شب ۱۴ فروردین ماه یکی از تلخ‌ترین اتفاقات در تاریخ شهر رشت برای مردم این منطقه و در آسایشگاه سالمندان رقم خورد.
 
آرسن میناسیان که از مدت‌ها قبل دچار بیماری بود، در حین خدمت به سالمندان آسایشگاه خود خود بنیان گذارش بود، به دیدار حق رفت.  
تشییع جنازه‌ وی یکی از پرشکوه‌ترین و شلوغ‌ترین تشییع جنازه‌هایی بود که رشت به خود دید. در مراسم تشییع جنازه اش،  هم شورای خلیفه گری ارامنه و هم ارامنه رشت حضور داشتند و هم دسته‌های زنجیر زنی و سینه زنی مسلمانان به یاد یک خیر مسیحی در محلات رشت به راه افتاد که حرکتی فوق العاده بود. همانطور که آرسن مسیحی همواره در مراسم‌های مذهبی دهه عاشورا شرکت می‌کرد، مسلمانان نیز در وداع او اشک ریختند.
مسیو در خیل دوستدارانش با دنیا وداع کرد و در حیاط مدرسه «م. آهور دانیان» رشت به خواب ابدی رفت. هم اینک نیز بسیاری از دوستداران آرسن پس از سال‌ها از فوت وی به  کلیسای رشت می‌روند و به یاد نیکوکاری‌های آرسن خاچاطور میناسیان بر مزارش گل نثار می‌کنند
برای گسترش فرهنگ کمک به نیازمندان و معرفی چهره های مردمی شایسته است که هر سال از این چهره دردمند و خدایی یادی شود و هر فردی در گیلان و رشت به یاد او به فقیر و درمانده ای کمکی کند.  
روحش شاد